Ik werk als adviseur, omdat ik vind dat er in de chronische zorg- en welzijnssector nog een groot verschil gemaakt kan worden. De auto-immuunziekte van mijn zusje, die daardoor een levertransplantatie moest krijgen, heeft daaraan bijgedragen. Toen de transplantatie na lang wachten namelijk was gelukt, was haar leven compleet veranderd omdat ze van toen af aan chronisch patiënt zou blijven. Voor die niet zichtbare beperkingen is er weinig begrip. Artsen zeggen vooral: wees blij dat je nog leeft. Terwijl er nog zo veel meer dingen te doen zijn, waardoor de cliënt of patiënt een betere kwaliteit van leven ervaart. En dat gaat vooral over gezien worden en erkend, zodat je het gevoel hebt dat je er mag zijn. Dat wil ik graag realiseren.